Minimalny czas działania gaśnicy określa, jak długo będzie można oddziaływać na strefę spalania daną gaśnicą. Zależy on od skuteczności gaśniczej i nominalnej ładunku środka zawartego w danej gaśnicy i jest określony w PN-EN 3-7:2004+A1:2007.
Jego wartość podawana jest w sekundach, oznacza, iż czas działania określonej gaśnicy powinien być równy lub większy od tej wartości, nie uwzględniając pozostałości środka gaśniczego. Podczas badania sprawdza się również ile środka gaśniczego pozostaje w zbiorniku. Pozostałość ta nie może być większa niż 10%.
Ciśnienie robocze, określane jako ciśnienie maksymalne przy maksymalnej temperaturze działania, jest bardzo ważnym parametrem techniczno - użytkowym, który daje możliwość zorientowania się, pod jakim ciśnieniem powinny pracować
gaśnice w stanie spoczynku i po ich uruchomieniu (zależnie od ich rodzaju) oraz jak wielkie niebezpieczeństwo mogą one stworzyć, gdy będą użytkowane w niewłaściwych warunkach, np. zostaną narażone na działanie silnych źródeł ciepła, powodujących niebezpieczny wzrost ciśnienia w ich wnętrzu.
Mierzy się je w gaśnicy po jej ustabilizowaniu (przynajmniej w ciągu 24 godzin), przy maksymalnej temperaturze działania, która jest wyższa lub równa 60OC. Dla gaśnic z nabojem, ciśnieniem maksymalnym jest jego wartość zanotowana przez 0,5 s w okresie 3 minut, z wyłączeniem 1s po uwolnieniu gazu napędowego.
Zakres temperatur działania
Są to granice temperatur działania (dolna i górna) określające, do jakiej najwyższej i w jakiej najniższej jej wartości będzie możliwe efektywne wykorzystanie gaśnicy. Dla wszystkich typów, oprócz gaśnic wodnych, winny one wynosić wg PN-EN 3-7:2004+A1:2007 od -20OC, -30OC lub mniej (Tmin) do + 60OC (Tmax). W przypadku gaśnic ze środkiem w postaci roztworów wodnych Tmax będzie taka sama, natomiast Tmin będzie zależna od tego, czy roztwór ma dodatki zapobiegające zamarzaniu, czy też nie. Jeśli ich nie ma, to Tmin wynosi +5OC.
Gdy jednak płyn zastosowany w gaśnicy takie dodatki zawiera, w tedy Tmin będzie miało wartość zależną od tego, o ile stopni Celcjusza obniżają one temperaturę krzepnięcia wody. Wówczas Tmin może wynieść od 0 do nawet -30OC.
Masa całkowita gaśnicy i masa środka gaśniczego
Parametrami ważnymi dla użytkowników gaśnic, ze względu na sprawność ich przemieszczania oraz optymalne wykorzystanie ich ładunku
gaśniczego, są masa całkowita gaśnicy i masa środka gaśniczego. Masa całkowita obejmuje gaśnicę ze środkiem oraz pełnym wyposażeniem (gotowa do akcji).
Gaszenie urządzeń elektrycznych
Bardzo istotną informacją dla administratorów obiektów, w których wymagane jest wyposażenie w podręczy sprzęt ppoż., zamieszczaną na etykietach gaśnic jest informacja o ograniczeniu i bezpieczeństwie gaszenia pożarów urządzeń elektrycznych będących pod napięciem, dzięki czemu wiadomo czy daną gaśnicę można zastosować do gaszenia urządzenia elektrycznego objętego ogniem, czy też zabrania się używania jej w tym celu.
Czynniki napędowe i ich właściwości
Wytwórcy gaśnic w charakterystykach technicznych swoich wyrobów wymieniają także rodzaj czynnika napędowego, a w przypadku, kiedy jest on umieszczony w osobnym zbiorniku podawana jest też jego masa w gramach.
Najczęściej wykorzystywane gazy w tym celu to azot i dwutlenek węgla. Norma PN-EN 3-7:2004+A1:2007 dopuszcza również stosowanie powietrza, argonu i helu. Wszystkie, oprócz powietrza, są gazami obojętnymi i gaśniczymi (wypierają tlen z otoczenia strefy spalania, obniżając jego stężenie), zatem zwiększają one efekt gaśniczy wyrzucanego przez nie środka.
Wykorzystuje się je także w mieszaninach gazów gaśniczych, zarówno pod nazwami Argonite, Inergen, jak i jako jednorodny środek. Właściwości dwóch najbardziej rozpowszechnionych gazów napędowych N2 i CO2 przedstawiono w tabeli: „Porównanie właściwości gazów napędowych powszechnie stosowanych w gaśnicach”.
Należy pamiętać o tym, iż gazy te w wyższych stężeniach wykazują w stosunku do ludzi pewne działanie toksyczne. W pomieszczeniach zamkniętych zmniejszają one stężenie tlenu, a gdy ich zawartość w powietrzu będzie bardzo duża, wówczas działają na organizm człowieka dusząco, niekiedy także narkotycznie. Najbardziej niebezpieczny spośród wymienionych jest dwutlenek węgla, który wykazuje właściwości słabo narkotyczne oraz drażniące w stosunku do skóry i błon śluzowych.
Wszystkie elementy konstrukcyjne i środki wykorzystywane w produkcji gaśnic przechodzą badania i testy zgodnie z postanowieniami norm i przepisów. To samo dotyczy omówionych parametrów techniczno-użytkowych, które wydają się być najistotniejszymi dla potencjalnych użytkowników gaśnic, osób prowadzących szkolenia przeciwpożarowe i BHP w zakładach, jak też administratorów obiektów, w których wyposażenie w ten sprzęt, według obowiązującego prawa, jest niezbędne.
