W stosunku do różnych postaci zawodowego ryzyka wypadkowego: mechanicznego, termicznego, chemicznego itp., rażenie prądem elektrycznym powoduje najcięższe skutki dla życia i zdrowia człowieka. Przy posługiwaniu się elektronarzędziami, podczas prostych czynności wkręcania żarówki lub bezpiecznika, przy każdej czynności wymagającej kontaktu części czynnej przewodu lub części przewodzącej instalacji (zob. słownik podstawowych pojęć i definicji) obowiązuje rygorystyczne przestrzeganie zasad i przepisów określających bezpieczeństwo pracy – tzn. pełna świadomość grożącego niebezpieczeństwa i umiejętność bezpiecznego postępowania. Stałe obcowanie z tym zagrożeniem może prowadzić do zaniku niezbędnej czujności i do tzw. rutyniarstwa. Z kolei może to sprzyjać lekceważeniu i nieprzestrzeganiu obowiązujących zasad i przepisów bezpieczeństwa.
Pomimo wielu zalet, energia elektryczna stwarza zagrożenie dla człowieka, które wiąże się z:
· porażeniem prądem elektrycznym;
· oparzeniem łukiem elektrycznym;
· pożarem, jeśli urządzenia elektryczne lub instalacje elektryczne będą źródłem powstawania tego pożaru;
· zatruciem szkodliwymi materiałami, surowcami oraz tworzywami (lub produktami ich spalania) stosowanymi w urządzeniach elektrycznych i instalacjach elektrycznych;
· awariami mechanicznymi, np. rozerwanie się sprzęgła, rozpadnięcie się silnika itp.
Charakterystycznym wskaźnikiem w zakresie poziomu bezpieczeństwa elektrycznego w danym kraju jest wskaźnik rocznej liczby śmiertelnych wypadków porażenia prądem elektrycznym przypadających na jeden milion mieszkańców. W Polsce wskaźnik liczby wypadków śmiertelnych, spowodowanych porażeniem prądem elektrycznym od wielu lat utrzymuje się na poziome ok. 7 osób, wielokrotnie przewyższa wskaźniki w najbardziej uprzemysłowionych państwach Europy, które wynoszą od 1,0 do 2,0. Jest to spowodowane niedoskonałością technicznych rozwiązań instalacji elektrycznych i urządzeń w milionach mieszkań, zabudowań gospodarskich i innych obiektów budowlanych. Przyczyniły się do tego ustalenia polskich przepisów obowiązujące przez dziesięciolecia, które dopuszczały ze względów oszczędnościowych m. in. Stosowanie przewodów aluminiowych o przekroju 1,5 mm2.
Porażenie prądem elektrycznym następuje w większości wypadków wskutek dotyku bezpośredniego lub dotyku pośredniego ręką części urządzenia elektrycznego znajdującego się w danej chwili pod napięciem, albo wskutek równoczesnego uszkodzenia izolacji instalacji, maszyn lub urządzeń elektrycznych i nieskutecznego działania środków ochrony przeciwporażeniowej.
Jednym z niezbędnych środków ochrony rąk są rękawice elektroizolacyjne stworzone do ochrony rąk przed porażeniem prądem. Wykonane są z wysokiej jakości lateksu, chroniące nawet przed napięciem do 10kV.
Wymagania przy produkcji maszyn elektrycznych, transformatorów, odbiorników, przewodów itd. są uregulowane normami. Urządzenia elektryczne, a także instalacje elektroenergetyczne powinny być wykonane zgodnie z obowiązującymi przepisami budowy
i skontrolowane po wykonaniu przez upoważnione do tego osoby.
Nawet najlepiej wykonane urządzenia elektroenergetyczne mogą z upływem czasu ulec uszkodzeniu w wyniku zestarzenia się lub niewłaściwego ich eksploatowania. Wskutek zawilgocenia lub przegrzania może nastąpić przebicie izolacji (zob. słownik podstawowych pojęć i definicji) do metalowej obudowy urządzenia lub korpusu silnika. Wówczas obudowa lub korpus, nie będące pod napięciem w zwykłych warunkach roboczych, mogą znaleźć się pod niebezpiecznym dla obsługi napięciem względem ziemi.
Prąd płynący w takiej pętli zwarciowej powinien spowodować szybkie zadziałanie bezpiecznika B2, co zlikwiduje niebezpieczne napięcie dotykowe na korpusie silnika.
Zobacz pełną ofertę na rękawice elektroizolacyjne KLIKNIJ TUTAJ
ul. Warszawska 29
35-205 Rzeszów
(budynek Biedronki)
Akceptujemy płatności