Zaloguj mnie
kwota: 0,00 PLN
produktów:0
Schowek0
Produkty

Wskazówki prawidłowego mycia powierzchni, Blog sklep bhp

Powierzchnie granitowe
Granit charakteryzuje się dość dużą odpornością na chemikalia oraz na uszkodzenia mechaniczne. Jednak jego słabą stroną jest połysk płyt
polerowanych oraz zróżnicowanie faktury i kolorów płyt o powierzchniach palonych, które matowieją i tracą fakturę oraz kolory w skutek
działania wilgoci i piasku.
Konserwację granitu przeprowadzamy okresowo poprzez częściowe szlifowanie, proszkowanie, a także impregnację, co jest dosyć
pracochłonną i kosztowną metodą lub na bieżąco przez dokładne codzienne zamiatanie i zmywanie, okresowe zmywanie metodą „spray”
i okresową impregnację połączoną z polerowaniem. Po codziennym zamiataniu szczotką należy zmyć powierzchnię przy zastosowaniu
zestawu dwu wiaderkowego. Używamy wody zimnej lub letniej (nie gorącej). W okresie letnim stosujemy preparaty lekko zasadowe, zaś
w okresie zimowym (w przypadku pojawiania się „smug solnych”) preparatu kwaśnego.
Po przeprowadzeniu zamiatania powierzchni i zmywania przeprowadzamy zmywanie metodą „spray” przy użyciu niewielkiej ilości wody.
Natryskowo nanosimy środek zmywający i rozprowadzamy wilgotnym mopem. Proces kończymy polerowaniem zmoczonej powierzchni
maszyną jednotarczową, wolnoobrotową.

 

Gres
Charakteryzuje się dużą twardością i odpornością na zabrudzenia. Pomimo tego, że ma słabą odporność na uderzenia jest coraz częściej
używanym materiałem podłogowym. Przy codziennym utrzymaniu czystości pojawia się problem występujących na powierzchni smug, których
usunięcie w dużym stopniu zależy od odpowiedniej technologii sprzątania.
Przed rozpoczęciem mycia należy pamiętać o usunięciu zabrudzeń luźnych (np. piach), używając do tego celu odkurzacza lub szczotek do
zamiatania. W przypadku usuwania zabrudzeń wapiennych, cementowych stosujemy preparaty o odczynie kwaśnym, a następnie dokładnie
płuczemy i neutralizujemy powierzchnię.
Do mycia bieżącego powinno się stosować preparaty lekko zasadowe, zaś przy myciu gruntownym używamy preparatów o wyższym pH,
najlepiej lekko alkoholowych, gwarantujących szybkie wysychanie podłogi oraz brak potrzeby spłukiwania. Do mycia bieżącego zaleca się
technologię wilgotnego mopa. W przypadku użycia mopa bawełnianego należy pamiętać po myciu o zabiegu osuszania przy pomocy
suchego mopa. Gres polerowany nie jest materiałem, który chłonie wodę. Jej nadmiar wysychając na powierzchni utworzy smugi.

 

Płytki ceramiczne
Można wyróżnić trzy rodzaje mycia płytek ceramicznych. Pierwsze to mycie początkowe wykonywane po ułożeniu płytek. Polega na myciu
podłóg i ścian w celu wyeliminowania z powierzchni ceramicznej resztek kleju, fug i wapna przy użyciu preparatu o odczynie kwaśnym opartym
na bazie kwasów ortofosforowego lub cytrynowego. Nanosimy na zabrudzone powierzchnię i po 3 – 5 minutach usuwamy preparat
i zabrudzenia za pomocą mopa lub odkurzacza do pracy na mokro, na koniec zmywając całą czyszczoną powierzchnię czystą wodą.
Drugi rodzaj to mycie bieżące, inaczej pielęgnacyjne metodą wilgotną przy użyciu preparatów lekko zasadowych. Ostatni rodzaj mycia to
czyszczenie „specjalne” zalecane dla podłóg zaniedbanych, nie czyszczonych przez bardzo długi okres czasu lub takich, których płytki i fugi
noszą ślady trudno usuwalnych zabrudzeń. W procesie tym trzeba użyć padu czyszczącego i w zależności od rodzajów zabrudzeń silnego
preparatu kwaśnego lub zasadowego.
Podczas każdego mycia płytek ceramicznych należy pamiętać, iż są one mało odporne na uszkodzenia mechaniczne, przy gruntownym
czyszczeniu nie należy używać ostrych elementów czyszczących, zaś każdy zabieg gruntownego mycia z użyciem preparatów wysoko
kwaśnych należy prowadzić przy dobrej wentylacji i kończyć go dokładną neutralizacją (przemyciem wodą).

Parkiet drewniany
Powierzchnia o wysokiej trwałości, jednak także ulegająca zużyciu. Dlatego oprócz bieżących zabiegów czystościowych potrzebuje
okresowego odnawiania. Żywotność parkietu można znacznie wydłużyć przez stosowanie prawidłowych zasad pielęgnacji tej powierzchni.
W zabiegach tych wyróżniamy procesy mechaniczno­chemiczny (np. cyklinowanie pełne lub powierzchniowe, lakierowanie lub olejowanie)
oraz chemiczno­mechaniczne (dokładne usuwanie zabrudzeń tłuszczowych i zabezpieczenie odpowiednimi preparatami polimerowowoskowymi).
W procesie chemiczno­mechanicznym należy doczyścić powierzchnię ręcznie lub mechanicznie używając preparatów lekko zasadowych.
Wodny roztwór preparatu musi być po myciu jak najszybciej usunięty z powierzchni podłogowej. Po usunięciu zabrudzeń musimy pozostawić
powierzchnię do całkowitego wyschnięcia (2­3 godziny).
Kiedy podłoga jest sucha, poprzez zamiatanie usuwamy z jej powierzchni nieprzylegające zabrudzenia i na powierzchnię nakładamy bardzo
cienką warstwę preparatu ochronnego. Tak zabezpieczoną podłogę pozostawiamy do wyschnięcia na ok. 30­45 minut.

 

Dywany
Wymagają one nie tylko bieżącego odkurzania, ale okresowego prania, przez występujące na powierzchniach dywanu roztocza, które są
częstą przyczyna alergii. Szczególnie pomieszczenia o dużej kubaturze, w których znajdują się miękkie powierzchnie podłogowe wymagają
nie tylko bieżącego odkurzania, ale okresowego prania, najlepiej metodą ekstrakcyjną. W tym celu należy najpierw wytrzepać powierzchnię
odkurzaczem ze specjalną szybkoobrotową szczotką. Następnie rozpuszczamy brud wstępnym spryskaniem i w trakcie prania zasadniczego
płukamy wykładzinę wodą ze specjalnym środkiem za pomocą maszyny natryskowo–ssącej. W ostatnim etapie odplamiamy powierzchnię.
Przeprowadzenie pełnego procesu czyszczenia ułatwiają profesjonalne odkurzacze stosowane nie tylko do dywanów, ale także wykładzin
i mebli tapicerowanych. Do usuwania plam możemy podejść także bezpośrednio, poprzez naniesienie odplamiacza na zabrudzenie. Robimy
to za pomocą ściereczki metodą tamponowania (nasączania). Pozostawiamy na powierzchni 2­3 minuty. Następnie czystą suchą ściereczką,
także metodą tamponowania, usuwamy plamę do momentu aż ściereczka (najlepiej biała) nie będzie się brudzić, a plama zniknie
z powierzchni.
Ostatnim bardzo ważnym etapem jest neutralizacja miejsca odplamiania przy pomocy wody. Poprzez płukanie całkowicie usuwamy środek
czyszczący z powierzchni wykładziny. Brak tego zabiegu może spowodować, że preparat w dalszym ciągu będzie działał i spowoduje
odbarwienie na dywanie, wykładzinie.

 

Powierzchnie skórzane
Do procesów, którym poddawane są powierzchnie skórzane zaliczamy zabiegi pielęgnacyjne, czyli codzienne czyszczenie oraz zabiegi
specjalistyczne, to jest usuwanie plam i „ożywianie”. Do zabiegów pielęgnacyjnych zaliczamy usuwanie kurzu z powierzchni, mycie
pielęgnacyjne i polerowanie (najlepiej kolistymi ruchami w kształcie ósemki).
Przykładowym zabiegiem specjalistycznym jest usuwanie plam. W tym zabiegu stosujemy ściereczkę oraz preparat zasadowy, który nanosimy
na powierzchnie plamy i po odczekaniu kilku sekund przecieramy powierzchnię oraz przemywamy czystą wodą, pozostawiając do
wyschnięcia. Zaleca się przed użyciem sprawdzić w miejscu niewidocznym trwałość barwnika na powierzchni.
„Ożywianie” jest zabiegiem mającym na celu zmiękczenie powierzchni skóry w miejscach. gdzie była stosowana woda lub preparat myjący za
pomocą środków opartych na bazie olejków roślinnych i substancji antybakteryjnych. Preparat nanosimy na powierzchnię kolistymi ruchami.
Czynność można powtórzyć w przypadku powierzchni silnie wysuszonej. Po wyschnięciu preparatu powierzchnię polerujemy.

 

Powierzchnie szklane
Szkło jest materiałem twardym, odpornym na działanie wielu, ale nie wszystkich, substancji chemicznych. Jest bardzo wytrzymałe, jednak
ulega zarysowaniom. Podstawowe czyszczenie szkła przeprowadzamy za pomocą czystej szmatki (ścierki z mikrofibry lub innych materiałów
nie zostawiających pyłków) nasączonej w wodzie i preparacie czyszczącym. Szkło należy wytrzeć do sucha czystą, miękką szmatką lub gąbką
z zamszu, celulozy. Uprzednio można zebrać nadmiar wody za pomocą ściągaczki. Najlepsze rezultaty uzyskuje się, czyszcząc szkło, gdy
jego powierzchnia jest zacieniona. Powinno się unikać nagrzanego szkła lub miejsc wystawionych na bezpośrednie działanie promieni
słonecznych.
W kontakcie z powierzchniami szklanymi trzeba unikać ściernych lub wysoce alkalicznych środków czyszczących, twardych szczotek, żyletek
lub innych przedmiotów mogących porysować szkło. Nie należy stosować produktów naftowych, tzn. benzyny, oleju napędowego lub
lżejszych cieczy. Kwas fluorowodorowy i fosforowy działają korodująco na powierzchnię szkła. Istotne jest aby zwrócić uwagę na
kompatybilność stosowanych preparatów z innymi elementami fasady szklanej, takimi jak środki uszczelniające, powierzchnie aluminiowe,
drewno. Rozpylone krople lub zacieki kwasów i środków czyszczących stosowanych do czyszczenia metalowych ram, cegieł lub muru mogą
uszkodzić powierzchnie szklane.

 

Powierzchnie stalowe
Wyroby ze stali narażone są na korozję (rdza) i wymagają rutynowego czyszczenia i konserwacji. W zależności w jakim środowisku znajdują
się wyroby stalowe (pomieszczenia otwarte, zawilgocone, o wysokim stopniu oparów chemicznych, itp.) oraz z jakim rodzajem stali mamy do
czynienia wyróżnia się dwa procesy konserwacji i czyszczenia:
Czyszczenie i konserwacja urządzeń nowych lub nie pokrytych rdzą: usuwamy przy pomocy delikatnej ściereczki kurz i inne zabrudzenia.
Jeżeli na powierzchni stalowej występują zabrudzenia „przylegające” usuwamy je przy pomocy delikatnej gąbki lub ściereczki nasączonej
środkiem czyszczącym. Po osuszeniu powierzchni przeprowadzamy zabieg konserwacyjny. Nasączamy czystą i suchą ściereczkę (lub ręcznik
papierowy) preparatem czyszczącym i dokładnie przecieramy konserwowaną powierzchnię. W przypadku czystych, niezatłuszczonych
obszarów zabieg konserwacyjny może być stosowany bez procesu mycia wstępnego.
Urządzenia noszące ślady rdzy: faza pierwsza polega na usunięciu rdzawych wykwitów. W przypadku mocnych zanieczyszczeń należy użyć
preparatu o odczynie kwaśnym, który bez rozcieńczenia lub w rozcieńczeniu nanosimy na powierzchnię. Po 2­3 minutach wzmacniamy proces
czyszczenia przy pomocy stalowego czyściwa lub czyścika. Czyszczona powierzchnia wymaga dokładnego spłukania ­ usunięcia preparatu
kwaśnego. Ostatni etap to dokładne naniesienie (kilka razy w 10 ­15 minutowych odstępach czasowych) preparatu do czyszczenia,
pielęgnacji i konserwacji urządzeń i elementów wykonanych ze stali.

 

Stal nierdzewna
W agresywnych środowiskach stal nierdzewna może ulec korozji, dlatego ważne jest stosowanie prawidłowych zabiegów mycia i konserwacji.
Do mycia nie należy stosować preparatów na bazie kwasu solnego, wybielaczy, środków do czyszczenia srebra czy past szorujących. Nie
należy także stosować kwasów, zasad oraz wszystkich substancji zawierających chlorki, bromki i jodki. Stosowanie podanych powyżej
substancji spowoduje trwałe uszkodzenie czyszczonych urządzeń. Należy unikać materiałów ściernych (np. zmywaków ze stali) gdyż mogą rysować powierzchnie.
Skuteczne i bezpieczne w czyszczeniu stali jest stosowanie wody z mydłem do usuwania tłuszczu, roztworu octu przy usuwaniu kamienia,
sody oczyszczonej (osad z kawy) lub sody do prania (osad z herbaty), a przede wszystkim preparatów przeznaczonych dla chromu i stali
nierdzewnej w połączeniu z miękką ściereczką lub gąbką.

 

Piekarniki i grille
Do usuwania zabrudzeń tłuszczowych, zwłaszcza zabrudzeń z przypalonego tłuszczu, czyli pochodnych kwasu tłuszczowego o kwaśnym
odczynie należy użyć preparatów wysoko zasadowych. W zależności od zabrudzenia jak i powierzchni mamy do wyboru dwie grupy
preparatów:
Lekkie, oparte na bazie eteru glikolowego ­ można je stosować na każdą twardą powierzchnię zabrudzoną substancjami tłuszczowymi jak np.
aluminium, emalia, teflon, ceramika, a nawet miedź.
Silne, zawierające wodorotlenek sodu ­ należy je stosować tylko na powierzchniach stalowych nie emaliowanych, ponieważ są preparatami
mocnymi i często zawierają wodorotlenek sodu.
Rozpuszczone zabrudzenia usuwamy przy pomocy ręcznika lub czyściwa papierowego. Nie poleca się do tej czynności ściereczek ze względu
na trudności z praniem.

Ilość odsłon:
zobacz wszystkie

Akceptujemy płatności