Zaloguj mnie
kwota: 0,00 PLN
produktów:0
Schowek0
Produkty

Wpływ mikroklimatu i temperatury na pracę, Blog sklep bhp

Mikroklimat jest zdefiniowany jako zespół cech powietrza w określonej przestrzeni zamkniętej – jeśli jest kształtowany przez człowieka, lub otwartej – jeśli jest zjawiskiem geograficznym.
 
Kształtują go:
  • temperatura powietrza i otaczających płaszczyzn (termometry)
  • wilgotność powietrza (higrometry, wilgotnościomierze, psychometry aspiracyjne)  
  • ruch powietrza (anemometry, natatermomentry)
  • w niektórych warunkach także ciśnienie 
 
Na równowagę cieplną organizmu ludzkiego mają wpływ: aktywnośd fizyczna człowieka, metabolizm, wymiana ciepła przez konwekcję, promieniowanie i przewodzenie (odzież), indywidualne przyzwyczajenia.
 
Komfort cieplny to najkorzystniejsze warunki mikroklimatu, w którym człowiek czuje się dobrze, nie odczuwając ani zimna, ani ciepła, a gospodarka cieplna jego organizmu przebiega najekonomiczniej/
 
Norma ISO 7730 dotyczy umiarkowanych warunków mikroklimatycznych odpowiadających pomieszczeniom zamkniętym z systemami ogrzewania oraz opcjonalnej wymuszonej wentylacji, Specyfikuje ona warunki komfortu cieplnego, oraz udostępnia narzędzia służące do jego oceny. Ocenę mikroklimatu przeprowadza się metodami opartymi na pomiarach parametrów mikroklimatu lub na pomiarach fizjologicznych skutków działania mikroklimatu.
 
Środowisko umiarkowane charakteryzują wskaźniki:
 
PMV (Predicted Mean Vote) i PPD (Predicted Percetage of Dessatsfield)
 
PMV przewiduje średnią ocenę dużej grupy osób określających swoje wrażenia cieplne w siedmiostopniowej skali ocen:
 
+3 – gorąco
 
+2 – ciepło
 
+1 – nieznacznie ciepło
 
0 – neutralnie
 
-1 – nieznacznie chłodno -2 – chłodno
 
-3 – zimno
 
PPD podaje przewidywany procent ludzi, którzy w określonym otoczeniu odczuwają nadmierne zimno lub gorąco.
 
Mikroklimat gorący charakteryzowany jest najczęściej poprzez wskaźnik WBGT, określony w Polskiej Normie PN-EN-27243:2005 „Środowiska gorące. Wyznaczanie obciążenia termicznego działającego na człowieka podczas pracy, oparte na wskaźniku WBGT (wet bulb Globe temerature)”.
 
Metoda polega na pomiarze trzech podstawowych wielkości temperatury powietrza, średniej temperatury, promieniowania, wilgotności bezwzględnej. Obliczony wskaźnik WBGT na podstawie danych z pomiarów w środowisku pracy należy następnie powiązad z ustalonym wcześniej poziomem metabolizmu pracownika, informacją o jego zaaklimatyzowaniu bądź niezaaklimatyzowaniu do środowiska gorącego oraz w przypadku pracy ciężkiej lub bardzo ciężkiej z informacją o odczuwalnym lub nieodczuwalnym ruchu powietrza.
 
Mikroklimat zimny: Norma PN 87/N-08009 Ergonomia. Środowiska zimne. Metoda oceny ujemnego obciążenia termicznego, oparta na wskaźnikach WCI, IREQ
 
Założenia normy stanowią, że efekty chłodzenia człowieka zależą od tego, czy obniżona temperatura, bądź promieniowanie doprowadzają do ogólnego oziębienia całego ciała, czy tylko miejscowo.
 
 
WCI(wind-chill index) – wskaźnik siły chłodzącej powietrza, dotyczy chłodzenia miejscowego, jest podstawą do oceny niebezpieczeństwa odmrożeń.
 
 
IREQ(required clothing insulation) – wskaźnik wymaganej izolacji odzieży, dotyczy chłodzenia ogólnego.
 
Linia komfortu cieplnego to temperatura w granicach 18,1oC do 18,9oC Pasmo komfortu cieplnego to temperatura od 16oC do 22oC
Powyżej temperatury 32 st C (dla młodocianych 30 st C) nie jest możliwe wykonywanie pracy wymagających wysiłku fizycznego.
 
 
Temperatura otaczających powierzchni nie powinna odbiegać od temperatury powietrza o więcej niż 2-3 st C w górę lub w dół. Przekroczenie tych wartości może wywoływać złe samopoczucie osób pracujących w pobliżu nich.
 
Temperatura zbyt niska (poniżej 10oC) wywołuje:
-uczucie sztywnienia mięśni (spadek precyzji ruchów)
- zmniejszenie natężenia uwagi 
- odmrożenia
- utrata świadomości (hipotermia) 
- zwolnienie krążenia, w skrajnych przypadkach jego zatrzymanie 
 
Utrata ciepła następuje drogą przewodnictwa (np. wilgotna odzież, kontakt z zimnym metalem), konwekcji (wiatr, wentylator) i promieniowania.
 
Temperatura zbyt wysoka (pow. 32-35 st C)
- wzrost ciepłoty ciała 
- uczucie zmęczenia 
- przyśpieszenie akcji serca, tętna, a nawet ciśnienia 
- zmniejszanie wydajności pracy (wzrost liczby błędów) 
- utrata elektrolitów (pocenie się) 
- wyczerpanie 
- udar cieplny 
 
Zapobieganie przed niekorzystnym oddziaływaniem środowiska termicznego polega na zapewnieniu pracownikowi:
- odpowiedniej temperatury i wentylacji 
- odpowiedniej odzieży ochronnej
- napoi bogatych w sole mineralne 
-zmniejszenia wydatku energetycznego 
- skróconego czasu pracy w środowisku o nieodpowiedniej temperaturze. 
 
 
 
Wilgotność
Wilgotność bezwzględna to zawartość pary wodnej w jednostce objętości powietrza, względna to stosunek wilgotności bezwzględnej do wilgotności maksymalnej (stanu nasycenia)
 
W okresie letnim przyjemnie odczuwana jest wilgotność w granicach 40-60%. W okresie ogrzewania pomieszczeń wilgotność 30-70%, a w przedziale 40-5-% stwarza dobre samopoczucie klimatyczne. Ma większy wpływ na komfort klimatyczny niż temperatura.
 
Za mała wilgotność
- utrata wody 
- sucha, chropowata skóra 
- wysychanie błon śluzowych 
- podatność na zakażenia 
 
Za duża wilgotność
- utrudniona termoregulacja ustroju
 
W temperaturze 25-30 st C najbardziej komfortowa jest prędkośd ruchu powietrza 0,1 – 0,2 m/s
 
Powyżej 0,2 m/s powstaje tzw. przeciąg, zwiększa się oddawanie ciepła przez organizm, może dochodzid do przeziębieo, nieżytów dróg oddechowych.
 
Zbyt mały ruch powietrza jest też niekorzystny, ponieważ utrudnia organizmowi oddawanie ciepła, powoduje brak wymiany powietrza.
 
Przy pracach wymagających pozycji nieruchomej lub precyzji mały ruch powietrza (ok. 1m/s) jest odczuwany jako przeciąg, natomiast przy pracach fizycznych ruch przekraczający 5m/s może byd w ogóle nieodczuwalny.
 
Dla zapewnienia właściwego mikroklimatu na stanowiskach pracy stosuje się różnorodne działania profilaktyczne:
- dążenie do należytej wentylacji miejscowej i ogólnej, zapewniającej właściwą temperaturę w miejscu pracy 
-hermetyzacja źródeł ciepła docierającego do pracownika (np. poprzez ekranizację) -zapewnienie odpowiedniego stopnia wilgotności (np. stosowanie nawilżaczy) -zapewnienie pracownikowi przebywającemu w warunkach gorącego mikroklimatu stałego uzupełnienia płynów wody i soli mineralnych. 
- ograniczenie intensywności pracy fizycznej poprzez wprowadzenie mechanizacji lub automatyzacji 
- odpowiednie ogrzewanie pomieszczeń o chłodnym klimacie 
- zapewnienie pracownikowi częstych przerw rekreacyjnych, podczas których mógłby odpoczywać w warunkach względnego komfortu cieplnego 
- ograniczenie czasu pracy w szczególnie trudnych warunkach mikroklimatu 
- użycie urządzeń klimatyzacyjnych pozwalających na przygotowanie powietrza pod względem temperatury, wilgotności, czystości, zapachu, ilości, prędkości jego ruchu 
- stosowanie w zależności od specyfiki występujących zagrożeń odpowiednio dobranych indywidualnych osłon ochron osobistych (twarzy, oczu, obuwia, rękawic, klimatyzowanej odzieży ochronnej) 
 
Ciśnienie atmosferyczne jest ciśnieniem gazów wchodzących w skład atmosfery wynikającym z ich ciężaru. Ciśnienie maleje wraz z wysokością w skutek zmniejszania się wielkości słupa gazu wywołującego nacisk na daną powierzchnię. Jednostką ciśnienia jest *Pa+ Pascal. Odpowiada on ciśnieniu jakie wywołuje siła jednego niutona 1*N+ na powierzchnie jednego metra kwadratowego 1[m2+. Dla przykładu ciśnienie atmosferyczne normalne wynosi 1013 hPa czyli 101300[Nm2].
 
Hiperbaria – oddziaływanie na ustrój ciśnienia podwyższonego Hipobaria – określa się jako działanie na nastrój niższego ciśnienia
 
Przyczyny zmian ciśnienia
- zmiana wysokości n.p.m 
- zmiana rodzaju środowiska (powietrze > woda) 
- zmiana składu powietrza 
- zmiana temperatury powietrza 
 
Wpływ podwyższonego ciśnienia (środowisko wodne)
 
Zmiana ciśnienia otaczającego powoduje zmianę ciśnieo cząstkowych składników mieszaniny oddechowej. Powoduje to zwiększenie ilości gazu rozpuszczonego w ustroju. Człowiek najczęściej spotyka się z anormalnie wysokimi ciśnieniami głównie w środowisku wodnym (praca nurka), gdzie aby zachowad równowagę ciśnieo musi oddychad gazem, pod takim samym ciśnieniem jakie wywierają na niego taczające go masy wody.
 
Następstwem może być:
- zatrucie tlenem 
- zatrucie dwutlenkiem węgla 
- zatrucie azotem 
- choroba dekompresyjna 
 
Wpływ obniżonego ciśnienia
 
Z obniżonym ciśnieniem mamy do czynienia na dużych wysokościach (w kabinach pilotów, w wysokich górach) Termin hiperbaria (hipoksja) jest używany w znaczeniu niedotlenienia wysokościowego, występującego wówczas, gdy w miarę osiągania wysokości, ciśnienie atmosferyczne obniża się, a mimo stałej zawartości tlenu w powietrzu odpowiednio obniża się jego ciśnienie cząstkowe. Zmniejsza się wówczas ilośd tlenu związanego z hemoglobiną i dostarczonego z krwią tkankom.
Stanowiska pracy związane z warunkami obniżonego i podwyższonego ciśnienia: nurek, pilot, alpinista, wszystkie stanowiska pracy związane z gwałtownymi zmianami wysokości.
 
Ilość odsłon:
zobacz wszystkie

Akceptujemy płatności